Teño un frío que doe tanto
na miña alma valeira
sin lume onde achegarme
sin ter ninguen que me queira
A parte de sentir frío
arde meu peito de amor,
cunha ferida moi grande
que naceu do desamor...
Morreron todos meus soños
sin pouseer cadaleito
Ai meu Deus di como enterro
o mal que me teñen feito...
A miudiño camiñando
como un vello que coxéa
camiño na veira rúa
nas noites de lúa chea
porque nelas penso en ti
cando tiven teu amor
ergo os ollos miro a ceo...
e nel so vexo terror...
Terror de vivir sin verte
soiña e chea de dor...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario